ഓർമ്മകൾക്ക് മരണമില്ല....

ഓർമ്മകൾക്ക് മരണമില്ല,
ഒരു ചില്ലയിൽ നിന്നും
ഇലകൾ പൊഴിയും പോലെ,
 നിശബ്ദമായി പൊഴിഞ്ഞാലും,
എപ്പോഴും കിരുകിരെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട്
നമുക്കുചുറ്റും വലം വെച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും...!

മറവിയുടെ താളിയോലക്കെട്ടഴിഞ്ഞു
പുറത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ട്,
റെയിൽവെ ട്രാക്കിലെ ചൂളംവിളിയായി
ആത്മാവിലെ മുറിവുകൾ
ചുംബിച്ചുറക്കിയവൾ.....!

                  

വരുന്നുണ്ട് ,

 മരണം  മായ്ച്ച പ്രിയമുഖങ്ങൾ
ഒന്നൊന്നായി...
ബോധത്തിന്റെ ഓരോ അടരിലും
ഓർമ്മകളുടെ വിലാപയാത്ര,
വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം,
 ഈ കർക്കിടകരാവിന്നേകാന്തതയിലും
തർപ്പണം തുടരുകയാണ് ഞാൻ..!

 

  

മരണത്തിന് മായ്ക്കാൻ കഴിയുന്നതെന്താണ്...?
ഓർമ്മകളുടെ അതിർവരമ്പുകൾ...
കാലവും ദേശവും ഇല്ലാതെയാവുമ്പോൾ,
എനിക്കും നിനക്കും ഒരേ മുഖം,
ഒരേ നിറം,മണം,രുചി...!!