കോമാളിക്കോലം

വിലയില്ലാത്ത പ്രണയത്തിനു ജീവൻ
വിലകൊടുത്തവൾ,
ചോരയിറ്റു വീഴുമ്പോൾ ലോകത്തിനു
മുമ്പിൽ ചിരിക്കാൻ,കരയാൻ
ഒന്നിനും കഴിയാതെ
അടുക്കളതളത്തിലെ കരിപുരണ്ട
മീഞ്ചട്ടിപോലെ..
വസന്തങ്ങൾ വിളികേൾക്കാതെപോയ
അവളുടെ കോമാളിക്കോലം
കണ്ടിട്ടെനിക്കു വല്ലാതെ ചിരിവന്നു.
രണ്ടുപേർക്കിടയിൽ ഒരു ജീവിതം
പോരാതെ വന്നവരെ കണ്ടുകണ്ടു
മടുക്കുമ്പോൾ അവൾ ഒരു നല്ലകാഴ്ചതന്നെ.
ചിരിക്കാൻ,ചിരിച്ചുചിരിച്ചു മടുക്കുമ്പോൾ

വീണ്ടും ചിരിക്കാൻ
പീലികൾകൊഴിഞ്ഞുപോയ ഓർമ്മയുടെ
ഒരു വസന്തം അവൾക്കും ഉണ്ടാകില്ലേ
ചിരിക്കാൻ.....പാവം.