മഴയുള്ള രാത്രി

മഴയുള്ള രാത്രിയിൽ കാതോർത്തു കിടക്കുമ്പോൾ
പാദസരക്കിലുക്കത്തോടെ അവൾ അടുത്തുവരും.
അബോധത്തിന്റെ ആലയങ്ങളിൽ
ഞങ്ങൾ കെട്ടിപിടിച്ചുറങ്ങും
ചിലപ്പോൾ അവൾക്ക് മുഖം ഇല്ല.
എങ്കിലും ആ പാവാടയുടെ നിറം
എനിക്കേതിരുട്ടിലും വ്യക്തം
മരണത്തിന്റെ മണമുള്ള,അല്ല
മരണത്തേക്കാൾ ഭീതിദമായ എല്ലാരാത്രികളിലും
അവൾ എന്റെ അരികിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്
വരണ്ടുപോയ കടൽ പോലെ കിടക്കുമ്പോൾ
അവൾ എന്നെ നിറയ്ക്കും
തകർന്നുപോയ എന്റെ തംബുരുവിൽ
കനിവോടെ തലോടും
കാറ്റിലാടുന്ന ജാലകവാതിൽക്കൽ
ഒരൊറ്റക്കണ്ണൻ ചെന്നായ നാവു നുണച്ചിരിക്കുന്നു
ഹൃദയത്തിൽ മുനിഞ്ഞുകത്തുന്ന റാന്തൽ
അണയാതെ കാത്ത്
അവൾ പെയ്തുതീരും
തളർന്നു കിടക്കുന്ന എന്റെ നെറ്റിയിൽ
വാത്സല്യം പതിച്ച് മടങ്ങും
വീണ്ടും വരുന്നതും കാത്ത്
ഞാൻ ഘനീഭവിച്ചു കിടക്കും